در سوگ دو استاد و معلم بینظیر؛ محسن خیرالهی و عباس اکبری
️همه از اوییم و به سوی او باز میگردیم
پاییز ۹۹، در کنار تلخکامیهای ناشی از شیوع بیماری کوید۱۹، که سفر زندگی بسیاری از ایرانیان را به انتها رساند، برای جامعه بزرگ فعالان و کنشگران محیط زیست و منابع طبیعی کشور، اندوهی بزرگتر را به واسطه فقدان دو یار و یاور بیهمتای محیط زیست و منابع طبیعی، به همراه داشت.
جامعه فعالان محیط زیست و منابع طبیعی کشور که شوربختانه هنوز از بهت خبر درگذشت یکی از نابترین و دلسوزترین کنشگران کشور، زندهیاد محسن خیراللهی، پدر معنوی فعالان محیط زیست و منابع طبیعی استان خوزستان، به در نیامده بود، در روزهای نخست آذرماه ۹۹، با خبر تلخ دیگری که حاکی از درگذشت استاد عباس اکبری، معلم اخلاق و کنشگر دغدغهمند و پیشرو ایلامی بود، دوباره به سوگ نشست
مشخصهی مشترک هر دو استاد فقید، ابعاد شخصیتی کمنظیری بود که از آنان، راهبرانی برای جوامع محلی و فعالان و کنشگران محیط زیستی ساخته بود که با بذل جان و مال و زمان، سرمایه اجتماعی عظیمی را به وجود آورده بودند و از آنجا که در بیان آموزههایشان، صداقت و دلسوزی و احساس مسؤولیت، موج میزد، همراهی و همگامی و همکاری مردم و فعالان را به خوبی جلب و جذب مینمودند.
بیشک، فقدان چنین معلمانی که از پس سالها تجربهی زیسته و تلاش پیگیرانه، خود به سرمایههای منحصربهفردی تبدیل شده بودند، به سختی قابل جبران است. هرچند میتوان امیدوار بود که شاگردان و رهروان ایشان و همهی ما، کوشش شایسته و بایسته را در جهت ادامه راه آنان و ترویج آموزههایشان به کار بندیم.
شبکه محیط زیست و منابع طبیعی کشور، بدینوسیله فقدان این دو معلم بزرگ و کنشگر پیشرو را به خانواده ایشان، فعالان اجتماعی و محیط زیستی استانهای خوزستان و ایلام و عموم فعالان و تشکلهای محیط زیست و منابع طبیعی تسلیت عرض نموده و برایشان بهشت بیکران و برای بازماندگان، شکیبایی و تندرستی آرزومند است.
شورای هماهنگی شبکه تشکلهای محیط زیست و منابع طبیعی کشور ـ نهم آذر ۹۹